Het risico (verlies of schade van de goederen) gaat over op de koper zodra de producten aan de eerste vervoerder worden overhandigd, mits de overeenkomst ook het vervoer regelt en de verkoper niet verplicht is om de goederen op een specifieke plaats af te leveren.
Als de verkoper de goederen wel op een bepaalde plaats moet afleveren, gaat het risico pas over wanneer ze daar aan de vervoerder zijn overgedragen.
Zolang de goederen nog niet duidelijk zijn bestemd voor de koper (bijvoorbeeld door markering of kennisgeving), blijft het risico bij de verkoper.
Bij goederen die tijdens doorvoer worden verkocht, gaat het risico al over op de koper vanaf het moment dat de overeenkomst wordt gesloten.
Dit kan worden gezien als een voordeel voor de verkoper: hij is namelijk sneller van het risico af.
Tegelijkertijd is het ook een nadeel voor de koper: hij draagt het risico al, ook als hij de goederen nog niet heeft ontvangen. Gaat er iets mis bij de leverancier, dan is de koper de dupe, tenzij in de overeenkomst anders is afgesproken.